يكشنبه, ۴ آبان ۱۳۹۳، ۱۲:۴۳ ب.ظ
دانی که چرا مهر جبین، خاک حسین است چون قبله ی دل، پیکر صد چاک حسین است
دانی که چرا چوب شود قسمت آتش بی
حرمتیش، بر لب و دندان حسین است
دانی که چرا آب فرات است گل آلود شرمنده ز لعل، لب عطشان حسین است
دانی که چرا کعبه ی حق گشته سیه پوش یعنی که خدا نیز عزادار حسین است
۰
۰
۹۳/۰۸/۰۴
محمدسعید مسئله گو